Rydaur

Jordmidal

Ruszyliście w stronę tunelu, którego ogarnęła ciemność. Przez środek pieczary płynie strumień zielonkawej wody, która obbryzguje wasze buciory. W powietrzu śmierdzi pleśnią oraz porostami. Gdzieniegdzie widać wielkie grzyby. Cool

Saktol Di Ent

-- Afe. Cóż, widać że będziemy musieli się uciaprać w tym gównie. Ale coś mi mówi że nie wysztko jest w porządku.
Saktol wyciągnął krótki, masywny miecz.
-- Dobądź broni przyjacielu, na wszelki wypadek, i wynieśmy się z tego gnoju.

Eldakhar

Dowbyłem korbacza
Czy widzis goblin goblin a z nimi jest tak ze albo żaden albo masa nie wiem co robic atakujemy?

Jordmidal

Szliśce długo korytarzem zachaczajac nogami o wolne kamienie. Jednak powoli zaczął was mdlić odó pleśni i zielnokawego strumyka. Przykładacie rękawy do ust by móc iść dalej.

Saktol Di Ent

Żyjąc przez jakiś czas w rynsztokach Cintry, Saktol trochę oswoił się z wstrętnym smrodem, ruszył dalej, patrząc na swojego wojowniczego druha, który też sobie dobrze radził.
Skald klnął od czasu do czasu gdy wdepł w wyjątkowo paskudną pleśniowe coś.

Eldakhar

Nie wytrzymam juz tak dlugo chyba juz niedaleko do wyjscia minelismy juz chyba centrum gory za tym zakretem powinno byc juz widac wyjscie
<maly nacisk na mistrza gry Wink

>

Jordmidal

Nagle usłyszeliście jakieś radosne hihoty i jęki ekstazy, jednak nie dostrzegliście niczego innego.

Eldakhar

Saktolu to brzmialo mi zbyt bardzo po goblinsku musimy przyspieszyc szybko juz widac smuge swaitla z wyjscia mialem racje.

Saktol Di Ent

Saktol spojrzał w góre i burknął pod nosem
-- Mistrzu gdzie ty mnie do cholery posłałeś?
Zacisnął uścisk na rękojeści miecza, i ruszył z Eldakharem w stronę źródła dźwięku

Eldakhar

Ściskalem reke na korbaczy a w drugiej rece mocno trzymalem tarcze gotow na wszystko co moze wyskoczyc z miejsca skd rozchodzil sie dzwiek

Jordmidal

Gdy wybiegliście z za winkla ( rogu, ściany itd. - będe często używał) zobaczyliśćie iście piękną kobietę. Jej smukła kibić poruszała się w góre i w dół. Hebanowe loki spływały jej kaskadami po ramionach docierając do piersi krągłych i słodkich jak dwa czerwone, dorodne jabłuszka. Na piersi widac było stwardniałe sutki, błyszczące potem od podniebienia, a kobieta próbójąc nie jęczeć - zagryzała karminowe wargi. Z jej twarzy aż biło rozkoszą gdy dosiadała półorka, na którym siedzia okrakiem. Dostrzegliście na jej płaskim brzuchu tatuaż sokoła. Niesteyty nie wiecie co to znaczyło. Kobieta chyba szczytowała bo po chwili jęzkła z niewyobrżalną głośnością, aż się zerwały nietoperze.

Eldakhar

no Saktolu moze zostawimy ich w spokoju i sami dojdziemy do wyjscia

Saktol Di Ent

Skald, wyczuwał podstęp. Wymierzył mieczem w tajemniczą piękność i spytał się
-- Dziwne miejsce pani na zaspokajanie rządzy. Mów szybko kim jesteś? I okryj się do jasnej cholery!

Jordmidal

Kobieta dopiero zauważyła was poc chwili gdy wróciła do przytomności. Patrzyła na was lubieżnie oblizując wargi zwinnym językiem. Wcale nie zakryła się. Tylko powiedziała przeciągając się jak wyleniała kocia: Iriadela De'Ssir do usług, a ten półork to Ursis mój kochanek i wspólnik. Czy coś jeszcze?? Wink

Saktol Di Ent

Skald ani myślał opuścić oręż - bywał w takich sytuacjach i zawsze kończyły się źle dla tych którzy dali się ponieść
-- Pokaż mi wyjście z tej kupy gnoju kobieto.